απαράληπτος

-η, -ο (Μ ἀπαράληπτος, -ον)

νεοελλ.

αυτός που δεν έχει παραληφθεί ακόμη

μσν.

εκείνος που δεν έχει κυριευθεί, ο απόρθητος.